بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در استان ایلام طی سال های 1390-1384

چکیده مقدمه: امروزه علیرغم توسعه اقتصادی اجتماعی جوامع و کتترل بسیاری از بیماری های واگیر، بیماری سل همچنان یکی از مهم ترین علل مرگ و میر و ناتوانی در کشورهای در حال توسعه است. با توجه به اهمیت و بروز بالای بیماری سل در استان های حاشیه ای کشور؛ مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در استان ایلام طی سالهای1384 تا1390 اجرا گردیده است. روش اجرا: در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، پرونده های کلیه بیمارانی که از سال1384 تا1390مبتلا به سل تشخیص داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفته است. متغیرهای دموگرافیک و سایر داده های مورد نیاز گردآوری شد. داده های به دست آمده از طریق نرم افزار16 SPSS- مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یافته ها: در این مطالعه 361 بیمار مبتلا به سل تحت مطالعه قرارگرفتندکه از این بین 4/42%بیماران مرد و6/52% از بیماران در مناطق شهری زندگی می کنند. در بین بیماران7/76%سل ریوی و3/23% از آنها سل خارج ریوی داشتند. در بین بیماران مبتلا به سل ریوی1/76% اسمیر خلط مثبت داشته اند. از نظر سل خارج ریوی بیشترین عضو درگیر غدد لنفاوی با 9/6%بوده است. در41% موارد اسمیر خلط مثبت فاصله زمانی بین شروع علائم تا تشخیص بیماری، بیش از 2ماه طول کشیده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای سل ریوی اسمیر مثبت (1/76%) و همچنین فاصله زمانی بیش از دو ماه بین شروع علائم تا تشخیص این بیماران(41%)، جهت جلوگیری از انتقال هرچه بیشتر بیماری سل و کنترل آن، آموزش عموم مردم، اقدامات پیشگیرانه و غربالگری به موقع توصیه می شود.